W kolejnym artykule nasz serdeczny kolega Jerzy Gajdek zwraca uwagę, że wielopunktowość nawiązania POP do punktów SOGP przy obowiązku wyrównania metodą najmniejszych kwadratów (MNK) jest gwarancją zdiagnozowania stanu osnowy SOGP z racji ciągłego niebezpieczeństwa występowania osuwisk, mikroosuwisk i świadomego bądź nieświadomego przemieszczenia znaku geodezyjnego przez człowieka. Rozporządzenie nie określa ilości punktów nawiązania, więc można stwierdzić, że powinny to być co najmniej 3 punkty, co oznacza tzw. minimum. I to absolutne minimum nigdy nie było zalecane w żadnym podręczniku, instrukcji czy rozporządzeniu przy opisywaniu konstrukcji nazywanej potocznie „ciągiem wiszącym”, o technicznej nazwie „ciągu poligonowego jednostronnie nawiązanego”. Atrybut ISD powstał ze sformułowania – „Informacja dotycząca Spełnienia standardów Dokładnościowych przez punkt graniczny”. Wykorzystanie obserwacji pomiędzy punktami nawiązania SOGP i to w jak największej liczbie, pozwoli na uwzględnienie ich rzeczywistej błędności, przy określaniu błędów POP w procesie wyrównania MNK. W ten sposób wypełniać będziemy zalecenie z Wytycznych, których współautorem był Pan profesor Zdzisław Adamczewski.
Zapraszam poniżej do całego artykułu naszego kolego popartego obliczeniami geodezyjnymi.
Artykuł Jerzego Gajdka – Za, a nawet przeciw w niektórych obliczeniach geodezyjnych z ISD i eksperymentem obliczeniowym w tle.
PG 7_2022 Za a nawet przeciw …
